Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вышмальцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышмальцаваць.

вы́шмараваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вышмараваць.

вы́шмараваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Вымазаць, нацерці (пастай, маззю і пад.). // Зрасходаваць шмараваннем.

вы́шмарганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вышмаргаць.

вы́шмаргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Разм. Павыцягваць рыўкамі; павырываць. Вышмаргаць ніткі з тканіны.

2. Шморгаючы, выцерці. Вышмаргаць вяроўку.

вы́шмаргнуцца, ‑нецца; зак.

Выпасці, выцягнуцца з чаго‑н. ад штуршка, неасцярожнага руху.

вы́шмаргнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Выцягнуць рыўком з чаго‑н. Вышмаргнуць нітку з іголкі.

вышмаро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышмараваць.

вышмо́ргванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вышморгваць.

вышмо́ргвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вышмаргнуцца.

2. Зал. да вышморгваць.