Verbum

выяўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. выяўляць — выявіць.

выяўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які дае магчымасць наглядна паказаць, адлюстраваць што‑н. Выяўленчыя сродкі.

•••

Выяўленчае мастацтва гл. мастацтва.

вы́яўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выявіць.

выяўля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да выявіцца.

2. Зал. да выяўляць (гл. выявіць).

выяўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выявіць.

выя́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Відавочны для ўсіх; бясспрэчны. [Раман] зноў вандраваў у воласць і нёс на сваім твары выяўны смутак. Колас.

2. Выразны. Выяўны малюнак. Выяўны гоман.