Verbum

вы́шкаліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Разм. Навучыць строга паводзіць сябе, зрабіць дысцыплінаваным; вымуштраваць, выдрэсіраваць.

вышкаманта́жнік, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па мантажу вышак.

вышкаманта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца мантажом вышак. Вышкамантажная брыгада.

вы́шкі, ‑шак; адз. няма.

Насціл пад страхой у хляве або ў канюшні для сена, розных гаспадарчых прылад. Лежачы, Несцер думаў, што вось заўтра яму трэба наладзіць услон, і ўспомніў, што недзе на вышках павінна быць для гэтага сухая кляновая плашка. Кулакоўскі.

вы́шліфаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вышліфаваць.

вы́шліфавацца, ‑фуецца; зак.

Стаць гладкім, бліскучым у выніку шліфавання.

вы́шліфаваць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Шліфуючы, зрабіць гладкім, бліскучым.

вышліфо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вышліфавацца.

2. Зал. да вышліфоўваць.

вышліфо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышліфаваць.

вы́шмальцаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышмальцаваць.

2. у знач. прым. Запэцканы; зашмальцаваны. [Міша] і сам не ведаў, што сказаць, бачачы перад сабою юнака ў вышмальцаванай вопратцы і з заскарузлымі рукамі. Чорны.