вычэ́сванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычэсваць 1 — вычасаць 1.
вычэ́сванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычэсваць 2 — вычасаць 2.
вычэ́свацца 1, ‑аецца; незак.
1. Незак. да вычасацца 1.
2. Зал. да вычэсваць 1.
вычэ́свацца 2, ‑аецца; незак.
1. Незак. да вычасацца 2.
2. Зал. да вычэсваць 2.
вычэ́сваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вычасаць 1.
вычэ́сваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вычасаць 2.
вы́шай, прысл.
Тое, што і вышэй. Дык ідзі ж, мая краіна,.. Яшчэ вышай, далей. Колас.
вы́шараваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вышараваць.
вы́шараваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Шаруючы, вычысціць, вымыць. [Прыбіральшчыца:] — Прыбрала я ўчора пакой. Памыла падлогу. Так ужо вышаравала, проста як новая. Грамовіч.
вышаро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вышараваць.
вы́шастаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Выпусціць, выдзьмуць; выстудзіць. Вышастаў вецер цяпло з хаты.
вы́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Высокая пераважна конусападобная пабудова спецыяльнага прызначэння; вежа. Тэлевізійная вышка. Буравая вышка. Вартавая вышка.
вы́шкалены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышкаліць.
2. у знач. прым. Вывучаны, вымуштраваны, выдрэсіраваны.