Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вы́чарніцца, ‑ніцца; зак.

Пафарбавацца ў чорны колер.

вы́чарніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Пафарбаваць у чорны колер.

вычарпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Усебаковы, поўны, канчатковы. Вычарпальная характарыстыка вобраза. Вычарпальны адказ. Вычарпальнае вызначэнне.

вы́чарпаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычарпаць.

вы́чарпацца, ‑аецца; зак.

1. Выбрацца да канца ў выніку чэрпання. Вычарпалася вада ў калодзежы.

2. перан. Поўнасцю расходавацца, скончыцца. Вычарпаліся сродкі, сілы.

вы́чарпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Чэрпаючы, выбраць усё, да канца. Вычарпаць ваду з вядра.

2. перан. Поўнасцю патраціць, зрасходаваць. Вычарпаць запасы, сілы.

3. перан. Выканаць, давесці да канца. Вычарпаць праграму.

вы́чарціцца, ‑рціцца; зак.

Атрымацца, выйсці ў выніку чарчэння.

вы́чарціць, ‑рчу, ‑рціш, ‑рціць; зак., што.

Зрабіць, выканаць (чарцёж, план, схему і пад.).

вы́чарчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычарціць.

вы́часаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычасаць ​2.