Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

выві́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вывіхнуць.

вы́віхнуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вывіхнуць.

2. у знач. прым. У якім парушана правільнае спалучэнне касцей у суставе (пра нагу, руку, палец і пад.).

3. у знач. прым.; перан. Разм. Які мае адхіленні ў паводзінах, псіхіцы (пра чалавека). — Ён [Валодзя] у нас яшчэ змоладу быў нейкі вывіхнуты. Машара.

вы́віхнуцца, ‑нецца; зак.

Зрушыцца з пастаяннага месца ў суставе. Палец вывіхнуўся.

вы́віхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Зрушыць з пастаяннага месца ў суставе. Вывіхнуць нагу.

вы́віць, выўю, выўеш, выўе; зак., што.

Разм. Звіць. Вывіць вяроўку, пугу.

выво́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вывадзіць.

выво́дзіцца, ‑водзіцца; незак.

1. Незак. да вывесціся.

2. Зал. да выводзіць.

выво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць.

Незак. да вывесці.

выво́зіцца, ‑возіцца; незак.

Зал. да вывозіць.

выво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да вывезці.