Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

высыса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высысаць — выссаць.

высыса́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да высысаць.

высыса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выссаць.

высыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. высыхаць — высахнуць.

высыха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высахнуць.

высь, ‑і, ж.

Прастора, якая знаходзіцца высока над зямлёй; вышыня. Я чую гул. У высях недзе Ракоча, кружыць самалёт. Колас. Арол чорны ўецца ў высі, Крыл[а]мі махае. Чарот.

высява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высяваць — высеяць.

высява́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да высеяцца.

2. Зал. да высяваць.

высява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высеяць.

высяда́ць, ‑ае; незак.

1. Прабівацца на паверхню (пра валасы). Першы пух на барадзе і губе ўжо здорава высядаў у.. [Сымона]. Чорны.

2. Высаджвацца адкуль‑н. Караблі ўсё прыбываюць, І на бераг на шырокі Цар з дружынай высядае. Танк.