вы́страены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выстраіць 1.
вы́страены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выстраіць 2.
вы́страіцца 1, ‑страюся, ‑страішся, ‑страіцца; зак.
Стаць строем. Выстраіцца ў адну шарэнгу. Выстраіцца калонай. □ На вялікай паляне.. паатрадна выстраілася ўся брыгада. Шамякін. // Размясціцца ў пэўным напрамку. Каля касы выстраілася чарга. □ Густым ланцугом выстраіліся прахожыя ўсцяж тратуараў, сочачы за кавалергардамі. Гартны.
вы́страіцца 2, ‑страюся, ‑страішся, ‑страіцца; зак.
Разм. Адзецца па-святочнаму; прыбрацца. [Алаіза] выстраілася, як-ніяк ішла на баль. Арабей. Анютка выстраілася ўжо ў новую сукенку.., завязала чырвоную хустку-тараноўку. Васілевіч.
вы́страіць 1, ‑страю, ‑страіш, ‑страіць; зак.
1. каго-што. Паставіць строем. Выстраіць полк. □ Дайшоўшы да размяшчэння часці, Ягораў загадаў выстраіць батальён, маўкліва прайшоў паўз строй. Краўчанка. // Размясціць у пэўным парадку. Выстраіць чаргу.
2. што. Разм. Пабудаваць, выбудаваць. [Гусляр:] — Хорам выстраіў ты свайму воку так міл. Купала.
вы́страіць 2, ‑страю, ‑страіш, ‑страіць; зак., каго.
Разм. Адзець па-святочнаму; убраць.
вы́стралены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выстраліць.
вы́страліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што і без дап.
Тое, што і стрэліць.
вы́страляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
Страляючы, расходаваць. Выстраляць усе патроны.
вы́страчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выстрачыць.
вы́страчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
Прастрачыць што‑н. у розных месцах, пакрыць строчкаю ўсю паверхню чаго‑н. Выстрачыць каўнер. // Вышыць строчкай які‑н. узор.
выстро́йванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выстройваць — выстраіць 1, выстройвацца 1 — выстраіцца 1.
выстро́йванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выстройваць 2 — выстраіць 2; выстройвацца 2 — выстраіцца 2.