вы́слабанены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выслабаніць.
вы́слабаніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Разм. Вызваліцца ад чаго‑н. Выслабаніцца ад работы.
вы́слабаніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
Разм. Дастаць, выцягнуць, вызваліўшы з чаго‑н. цеснага. Выслабаніць нагу са стрэмені. □ Клара памаленьку выслабаніла свае пальцы з мяккай далоні настаўніцы і перасмыкнула губамі. Б. Стральцоў.
выслабаня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да выслабаніцца.
2. Зал. да выслабаняць.
выслабаня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да выслабаніць.
вы́славіцца, ‑слаўлюся, ‑славішся, ‑славіцца; зак.
Разм. Стаць вядомым у якасці каго‑н.; праславіцца. Ён выславіўся як актывіст.
вы́славіць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак., каго-што.
Уславіць, выхваліць. Выславіць Радзіму ў песнях. Выславіць дасягненні.
вы́сланы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выслаць 1.
2. у знач. наз. вы́сланы, ‑ага, м. Разм. Ссыльны, сасланы.
вы́сланы 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выслаць 2.
выслаўле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выстаўляць — выславіць.
вы́слаўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выславіць.