выслу́хвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да выслухваць.
выслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да выслухаць.
2. Збіраць чуткі, падслухваць. [Паўлюк:] — Ці ж .. [брат], думаеце, мяне як чалавека прымае? Як сабаку якому кіне костку дый патурыць вон... А яшчэ прымушае хадзіць усюды, выслухваць, што дзе пра яго гавораць, што дзе ладзяць супроць яго. Зарэцкі.
выслухо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выслухоўваць — выслухаць.
выслухо́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да выслухоўваць.
выслухо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Тое, што і выслухваць. Начальнік цэха гаварыў надзвычай разважліва, лагодна, цярпліва выслухоўваў кароткія справаздачы, нікога не перабіваючы рэплікамі. Шыцік. Доктар.. падышоў да хворай і ўзяў яе за руку, потым прыклаў трубку да грудзей і пачаў выслухоўваць. Скрыпка. [Цёця Каця пра Зёлкіна:] Бач, ласы які да бабскіх плётак! У самога вушы вялікія, хадзі ды выслухоўвай! Крапіва.
высмага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да высмагнуць.
вы́смаглы, ‑ая, ‑ае.
Які страціў вільгаць, высах ад гарачыні. Высмаглае поле.
вы́смагнуць, ‑не; пр. высмаг, ‑гла; зак.
Страціць вялікую колькасць вільгаці, вады (ад гарачыні). Высмагла глеба.
вы́смажаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высмажыць.
высма́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. высмажваць — высмажыць.