Verbum

дасве́дчаны, ‑ая, ‑ае.

Які мае добрыя веды ў якой‑н. галіне, глыбока разбіраецца ў чым‑н. Параіцца з дасведчаным чалавекам. □ Настаўнікі болей сталыя, што ўжо мелі пэўную жыццёвую практыку і працавалі па колькі гадоў, трымаліся сва[ёй] кампаніі і на маладых глядзелі трохі звысоку, як людзі больш дасведчаныя. Колас.

дасве́цце, ‑я, н.

Разм. Тое, што і досвітак. Устань раней за сонца, на дасвецці. Бо позна спаць — і радасці не знаць. Жычка.

дасвідрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Разм. Свідруючы, дасягнуць якога‑н. месца, дабрацца да чаго‑н. — Да вайны я выпытаў у газетах, што на Палессі інжынеры да солі дасвідраваліся. Паслядовіч.

дасвідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Скончыць свідраваць; давесці свідраванне чаго‑н. да канца ці да якога‑н. месца. Дасвідраваць дзірку.

дасвідро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дасвідравацца.

2. Зал. да дасвідроўваць.

дасвідро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасвідраваць.

дасвіста́цца, ‑свішчуся, ‑свішчашся, ‑свішчацца; зак.

Разм.

1. Свістам прымусіць каго‑н. адазвацца, адгукнуцца.

2. Свішчучы доўгі час, дайсці да непрыемных вынікаў. — Ну што, дасвістаўся? — здзекліва спытаў Толік, калі ўсе выйшлі. — За цябе чуць штрафу не заплацілі. Няхай.

дасвяткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Дакончыць святкаванне чаго‑н. Дасвяткаваць свята.

дасе́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да даседзецца, дасядзецца.

дасе́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даседзець, дасядзець.