Verbum

даламі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з даламіту; зроблены з даламіту. Даламітавыя залежы. Даламітавая мука. Даламітавыя вогнетрывалыя вырабы.

даламітызава́ны, ‑ая, ‑ае.

З прымессю даламіту. Даламітызаваныя вапнякі.

дала́яцца, ‑лаюся, ‑лаешся, ‑лаецца; зак.

Разм.

1. Скончыць лаяцца з кім‑н.

2. Лаючыся, дайсці да непрыемных вынікаў.

дала́яць, ‑лаю, ‑лаеш, ‑лае; зак., каго.

Разм. Скончыць лаяць; завяршыць лаянку. — Жорсткі ў вас характар, Марына Міхайлаўна! Куды ж вы? — Да Собаляў. — Пабудзьце яшчэ. Вы ж мяне не далаялі. Паслядовіч.

далга́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да далгана, далган, належыць ім. Далганскі дыялект.

далга́ны, ‑ган; адз. далган, ‑а, м.; далганка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. далганкі, ‑нак; ж.

Народнасць, якая жыве ў Таймырскай (Далгана-Ненецкай) нацыянальнай акрузе Краснаярскага края і гаворыць на далганскім дыялекце якуцкай мовы.

далга́цца і даілга́цца, ‑лгуся, ‑лжэшся, ‑лжэцца; ‑лжомся, ‑лжацеся; зак.

Разм. Ілгучы, дайсці да непрыемных вынікаў. Далгаўся да таго, што ніхто не верыць.

даледніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які папярэднічаў з’яўленню леднікоў. Даледніковы перыяд.

дале́жаць,

гл. даляжаць.

дале́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да даляжацца.