Verbum

вычарпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Усебаковы, поўны, канчатковы. Вычарпальная характарыстыка вобраза. Вычарпальны адказ. Вычарпальнае вызначэнне.

вы́чарпаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычарпаць.

вы́чарпацца, ‑аецца; зак.

1. Выбрацца да канца ў выніку чэрпання. Вычарпалася вада ў калодзежы.

2. перан. Поўнасцю расходавацца, скончыцца. Вычарпаліся сродкі, сілы.

вы́чарпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Чэрпаючы, выбраць усё, да канца. Вычарпаць ваду з вядра.

2. перан. Поўнасцю патраціць, зрасходаваць. Вычарпаць запасы, сілы.

3. перан. Выканаць, давесці да канца. Вычарпаць праграму.

вы́чарціцца, ‑рціцца; зак.

Атрымацца, выйсці ў выніку чарчэння.

вы́чарціць, ‑рчу, ‑рціш, ‑рціць; зак., што.

Зрабіць, выканаць (чарцёж, план, схему і пад.).

вы́чарчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычарціць.

вы́часаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычасаць ​².

вы́часацца ​¹, ‑чашацца; зак.

Стаць чыстым у выніку вычэсвання. Лён добра вычасаўся.

вы́часацца ​², ‑чашацца; зак.

Атрымацца ў выніку вычэсвання (пра вырабы з дрэва).

вы́часаць ​¹, ‑чашу, ‑чашаш, ‑чаша; зак., што.

1. Выдаліць з валасоў, шэрсці што‑н. грэбенем, шчоткай.

2. Апрацаваць валакно часаннем. Вычасаць лён.

вы́часаць ​², ‑чашу, ‑чашаш, ‑чаша; зак., што.

Вырабіць што‑н. з дрэва сякерай, склюдам. Вычасаць дошку.