Verbum

вы́сеяцца, ‑сеецца; зак.

Паспеўшы, упасці на глебу. // Паспеўшы, вызваліцца ад насення.

вы́сеяць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што.

1. Рассеяць насенне; пасеяць. Высеяць сто пудоў жыта.

2. Прасяваючы, адлучыць што‑н.; адсеяць.

высёрбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высербаць.

вы́сілак, ‑лку, м.

Разм. Напружанне, намаганне. А робіць .. [хлапец] работу сваю без ніякага высілку. Пестрак.

высіле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высіляцца — высіліцца.

вы́сіліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

1. Дайсці да страты сіл; знясіліцца. Высіліцца на цяжкай рабоце.

2. Разм. Стаць неўрадлівым; спустошыцца (пра глебу). Зямля высілілася.

3. Разм. Страціць моц (пра віно, хрэн і пад.).

высі́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высільвацца — высіліцца.

высі́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да высіліцца.

2. перан. Намагацца. Таго месца, дзе схаваў грошы, не было. Не было, як ні высільваўся, як ні намагаўся Базыль яго ўбачыць. Сачанка.

высіля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.

Незак. да высіліцца.

вы́сініцца, ‑сініцца; зак.

Пафарбавацца ў сіні колер; падсініцца.