Verbum

высе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. высейваць — высеяць (у 2 знач.).

высе́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да высеяцца.

2. Зал. да высейваць.

высе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высеяць (у 2 знач.).

вы́сека, ‑і, ДМ ‑сецы, ж.

Месца, дзе высеклі лес. На высеках, глухіх палянах, у бары, на чарналессі — усюды густы мядовы пах. Сачанка.

вы́секчы,

гл. высечы.

вы́секчыся,

гл. высечыся.

вы́селены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выселіць.

вы́селіцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Пакінуць старое месца жыхарства; перасяліцца куды‑н. З самай цеснай вуліцы некалькі хат згадзіліся выселіцца. Чорны.

вы́селіць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Прымусіць пакінуць месца жыхарства; перасяліць з аднаго месца на другое. Выселіць з кватэры. Выселіць у суседнюю вёску.

вы́селкі, ‑лак; адз. няма.

Невялікае паселішча, якое ўзнікла на новым месцы ў выніку перасялення з іншых населеных пунктаў. Калгас маленькі, не калгас — хутчэй хутар, выселкі. Хадкевіч. [Бабка:] — Чулі, можа, Сяльцо?.. Гэта — выселкі з нашае ж вёскі, двароў дзесяць. Колас.