выслуго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Дагаджаць, прыслужваць. — Надзенецца барыняю, бывала, дый сядзіць, а ты ёй выслугоўвай. Скрыган.
вы́служаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выслужыць (у 2 знач.).
выслу́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выслужваць — выслужыць, выслужвацца — выслужыцца.
выслу́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выслужыцца.
2. Зал. да выслужваць.
выслу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выслужыць.
вы́служыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
Прыслужваючы, дабіцца чыёй‑н. прыхільнасці. [Ананнеў:] — Гэтыя людзі зусім шчыра, не з жадання выслужыцца, а імкнучыся дапамагчы будоўлі, далі некалькі сот тэхнічных прапаноў. Галавач. Хоць дакументы ў падпальшчыкаў і былі спраўныя, але ўсякае магло здарыцца. Паліцаі ж, як сабакі, унюхваюць, каб выслужыцца. Новікаў.
вы́служыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
1. Прабыць на службе пэўны тэрмін; праслужыць. Выслужыць у арміі дзесяць год.
2. што. Атрымаць за службу; заслужыць. Выслужыць персанальную пенсію. Выслужыць узнагароду.
вы́слуханы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выслухаць.
вы́слухаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Уважліва паслухаць, успрыняць сказанае. Выслухаць скаргу. Выслухаць параду. □ Спаважна выслухала настаўніца шчырыя словы. Мурашка.
2. Слухаючы, вызначыць стан некаторых унутраных органаў. Выслухаць работу сэрца. □ Урач выслухаў хворую і нахмурыўся. Шамякін.
выслу́хванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выслухваць — выслухаць.