выпрасо́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да выпрасоўваць.
выпрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выпрасаваць.
вы́прастаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выпрастаць.
вы́прастацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. Прыняць прамое становішча; разагнуцца, выпраміцца. □ Вудзільна сагнулася і тут жа выпрасталася. Ляўданскі. Жнеі выпрасталіся і пачалі паглядаць на дарогу, на жанчын, што падыходзілі ўсё бліжэй і бліжэй. Мележ.
2. Разм. Легчы, выцягнуўшыся на ўвесь рост. Стомленасць і позні час спараджалі жаданне легчы, выпрастацца і моцна заснуць. Галавач.
3. Разм. Памерці.
вы́прастаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Зрабіць простым, разагнуць. Выпрастаць цвік. Выпрастаць нагу. □ Рыбак, які нёс сеці, выпрастаў нарэшце спіну і паварушыў плячыма. В. Вольскі.
2. Выраўнаваць пагнутае, памятае. Выпрастаць умяціну. □ Каваль ..спачатку гаспадарскім вокам агледзеў вупраж, выпрастаў зморшчыны потніка, тады ўзяўся за плуг. Кулакоўскі.
•••
Ногі выпрастаць — тое, што і ногі працягнуць (гл. працягнуць).
вы́прасці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; зак., што, чаго.
Прадучы, вырабіць; спрасці, напрасці. Выпрасці нітак на дратву.
вы́праўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Манера трымацца прама; пастава; знешні выгляд. Вайсковая выпраўка. Маладзецкая выпраўка. □ Генерал устаў з-за стала і пайшоў насустрач Русаковічу, любуючыся яго сабраным і падцягнутым выглядам, акуратнай, бездакорнай выпраўкай. Паслядовіч.
выпраўле́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраўляць 1 — выправіць 1.
выпраўле́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраўляць 2 — выправіць 2.
вы́праўлены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выправіць 1.
вы́праўлены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выправіць 2.
выпраўля́цца 1, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да выправіцца 1.
2. Зал. да выпраўляць 1.
выпраўля́цца 2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да выправіцца 2.
2. Зал. да выпраўляць 2.