Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вы́плесці, ‑плету, ‑плецеш, ‑плеце; зак., што.

1. Расплёўшы, выняць. Выплесці стужку з касы.

2. Разм. Сплесці старанна. Выплесці касу.

3. Разм. Зрасходаваць пляценнем.

вы́плесціся, ‑плецецца; зак.

Расплёўшыся, выпасці. Выплелася стужка з касы.

вы́плецены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выплесці.

выплёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выплёўваць — выплюнуць.

выплёўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выплёўваць.

выплёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выплеваць, выплюнуць.

выплёхвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выплюхнуцца.

2. Зал. да выплёхваць.

выплёхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выплюхаць і выплюхнуць.

выплі́шчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да выплішчыцца.

вы́плішчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑шчыцца; зак.

Разм. Праціснуўшыся, вылезці адкуль‑н. куды‑н.; прабіцца. Парасяты выплішчыліся з хлява. □ Сабастыян выплішчыўся на самы перад, не даючы Алесю гаварыць. Чорны.