Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вы́грузачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да выгрузкі. Выгрузачныя работы.

2. Прызначаны для выгрузкі. Выгрузачная станцыя.

вы́грузіцца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

Высадзіцца адкуль‑н. з грузам. Яшчэ ўночы часць выгрузілася з цягніка і стала на колы. Чорны.

вы́грузіць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., што.

Дастаць і вынесці груз з чаго‑н. Выгрузіць дровы з вагонаў. □ [Хлопцы] рыбу выгрузілі на востраў, паехалі далей. Асіпенка.

вы́грузка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгрузіць і выгрузіцца.

выгрузны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для выгрузкі. Выгрузная платформа.

вы́грузчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца выгрузкай.

выгрыза́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да вытрываць.

выгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выгрызці.

вы́грызены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выгрызці.

вы́грызці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; пр. выгрыз, ‑ла; зак., што.

Грызучы што‑н., выесці. Выгрызці дзірку ў буханцы хлеба. // Скусваючы, згрызаючы пры корані, з’есці ўсё. З галадухі і са смагі Выгрызеш і мёрзлы ягель. Вітка.

•••

Пячонкі выгрызці — абрыдзець, надакучыць папрокамі за што‑н.