вы́пісаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выпісаць.
вы́пісацца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.
Выбыць са спісаў, са складу чаго‑н. Выпісацца з дамавой кнігі. □ Больш трох тыдняў прайшло, пакуль Якаву дазволілі выпісацца з бальніцы. Кулакоўскі.
вы́пісаць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.
1. Спісаць адкуль‑н. Выпісаць цытату.
2. Зрабіць заказ у пісьмовай форме на выдачу, высылку чаго‑н. Выпісаць кнігу з кнігасховішча. Выпісаць газету. // Вызваць пісьмом, тэлеграмай і пад. каго‑н. Пан Вальвацкі зрабіў так, як рабіў не адзін пан, заводзячы культурную гаспадарку: ён выпісаў немца спецыяліста. Крапіва.
3. Выключыць са спісаў, са складу чаго‑н. Выпісаць хворага з бальніцы.
4. Напісаць для каго‑н. дакумент. Выпісаць ордэр, чэк, пропуск, квіток.
5. Кніжн. Старанна апісаць сродкамі мовы, стварыць што‑н. філіграннае; намаляваць. Выпісаць вобразы дзеючых асоб. Выпісаць узор.
6. Разм. Зрасходаваць пісаннем. Выпісаць чарніла з аўтаручкі.
выпі́сванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпісваць — выпісаць.
выпі́свацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выпісацца.
2. Зал. да выпісваць.
выпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выпісаць.
вы́піска, ‑і, ДМ ‑цы, Р мн. ‑сак; ж.
Вытрымка з афіцыйнага дакумента. Метрычная выпіска. // Выпісаная вытрымка з чаго‑н.
вы́піты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выпіць (у 1, 3 знач.).
вы́піўка, ‑і, ДМ ‑ўцы; Р мн. ‑півак; ж.
1. Выпіванне спіртных напіткаў. Абед з выпіўкай. □ Заглянула [Тамара] па дарозе.. у сельмаг і застала там свайго мужа Кірыла за выпіўкай. Дуброўскі.
2. Бяседа, пачастунак з віном, гарэлкай.
3. Тое, што прызначана для выпівання; віно, гарэлка. Сталы трашчалі ад выпіўкі і закускі.