выпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выпілаваць.
выпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпілоўваць — выпілаваць.
2. Упрыгожанне, выкананае з дапамогай пілы.
выпі́льванне, ‑я, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпільваць — выпіліць.
выпі́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Незак. да выпіліць.
выпільны́, ‑а́я, ‑о́е.
Выраблены з дапамогаю пілы.
выпіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да выпнуцца.
выпіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выпнуць.
выпіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выперціся.
2. Зал. да выпіраць (у 1 знач.).
выпіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да выперці.
2. Выдавацца на паверхню, выпінацца. Твар.. [танкіста] быў як набрынялы, і кадык выпіраў з расшпіленага мундзірнага каўняра. Чорны. Вера бачыла яго чорныя ўскудлачаныя валасы і вострыя лапаткі, што выпіралі з-пад бэзавай тэніскі. Асіпенка. // перан. Разм. Яскрава выяўляцца, прарывацца. У рысах майго твару не было той лагоднай сіметрыі, якая, мне тады здавалася, так падабаецца дзяўчатам; выпірала нейкая вуглаватасць, а шэрыя з жаўцізной вочы глядзелі пранікліва. Карпюк. Праз гэтую ціхую фразу так і выпірала наверх злосць. Чорны.
вы́піс, ‑а, м.
Разм. Тое, што выпісана адкуль‑н., выпіска; вытрымка, цытата. Метрычны выпіс.