Verbum

вы́патрашаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпатрашыць.

вы́патрашыць, ‑шу, ‑шыш, ‑плыць; зак., каго-што.

Ачысціць ад вантробаў. Выпатрашыць цецерука.

вы́паўзак, ‑зка, м.

Вялікі чарвяк, адзін з відаў дажджавога чарвяка. Выпаўзак — гэта чарвяк-гігант, блізкі сваяк дажджавому. Матрунёнак.

вы́паўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Поўзаючы, пабываць у многіх месцах. — Рабілі як ніколі, — кажа селянін. — Жыватамі ўсю тую зямлю выпаўзалі, на карачках па ёй хадзілі, каб хоць што ды пасеяць сваё на ёй... Галавач.

выпаўза́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да выпаўзці.

вы́паўзень, ‑зня, м.

Тое, што і выпаўзак.

вы́паўзці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; зак.

Выйсці, выбрацца паўзком. Вуж выпаўз на дарогу. // перан. Разм. Павольна выйсці, выехаць, паказацца адкуль‑н. Сонца зноў выпаўзла з-за хмары і пачало заганяць усіх у цянёк пад старыя ліпы. Чарот. З-за гары, бліснуўшы шкелкамі на сонца, з ровам выпаўз аўтобус. Брыль.

вы́пацець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Вылучыць вялікую колькасць поту, добра прапацець.

вы́пацканы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпацкаць.

вы́пацкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Забрудзіцца, вымазацца. Выпацкацца ў гразь. Выпацкацца ў сажу.

вы́пацкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забрудзіць, вымазаць. Выпацкаць паліто, твар, рукі.