дахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць;
1. Прахадзіць да канца які‑н. час.
2. Прахадзіць у якім‑н. адзенні, абутку пэўны час да канца.
дахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць;
1. Прахадзіць да канца які‑н. час.
2. Прахадзіць у якім‑н. адзенні, абутку пэўны час да канца.
даха́ты,
У свой дом, у сваю хату, да сваёй сям’і; дадому.
дахаўшчы́к, ‑а,
Рабочы, спецыяліст, які крые дахі.
дахо́д, ‑у,
Грошы ці матэрыяльныя каштоўнасць якія атрымліваюцца дзяржавай, гандлёва-прамысловай установай, прыватнай асобай у выніку якой‑н. дзейнасці.
•••
дахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
дахо́дзіць, ‑ходжу, ‑ходзіш, ‑ходзіць.
•••
дахо́длівасць, ‑і,
Уласцівасць даходлівага, даступнасць для разумення.
дахо́длівы, ‑ая, ‑ае.
Які лёгка ўспрымаецца, даходзіць да свядомасці; зразумелы, даступны.
дахо́днасць, ‑і,
Уласцівасць даходнага; прыбытковасць.
дахо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які дае значны даход; прыбытковы.