Verbum

выпа́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выпайваць.

выпа́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпаіць.

вы́пакладаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпакладаць.

вы́пакладаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Кастрыраваць, вылегчаць. Выпакладаць жарабца.

вы́пакутаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпакутаваць.

вы́пакутаваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

1. Перанесці многа пакут, гора. Хоць многа.. [Блецька] выпакутаваў і высумаваў, але ўсё мінулася, ён дасягнуў свайго. Чорны.

2. што. Дамагчыся чаго‑н. у пакутах.

вы́паласканы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпаласкаць.

вы́паласкаць, ‑палашчу, ‑палашчаш, ‑палашча; зак., што.

Вымыць, палошчучы ў вадзе. Выпаласкаць бялізну. □ Дзядзька Марцін вытрас сетку, а потым выпаласкаў з яе розны бруд і твань на чыстай бягучай вадзе. Колас.

вы́паласнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Тое, што і спаласнуць. Выпаласнуць графік.

вы́палаты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпалаць.