Verbum

вымо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымотваць — выматаць.

вымо́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выматацца.

2. Зал. да вымотваць.

вымо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выматаць.

вымо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымочваць — вымачыць.

вымо́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вымачыцца.

2. Зал. да вымочваць.

вымо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымачыць.

вымо́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымошчваць — вымасціць.

вымо́шчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да вымошчваць.

вымо́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымасціць.

вы́мпел, ‑а, м.

1. Раздвоены на канцы, доўгі і вузкі флаг, які паднімаецца на ваенных суднах у часе плавання як адзнака іх дзяржаўнай прыналежнасці. // Вузкі прадаўгаваты або трохвугольны флажок. У Тані быў пераходны вымпел лепшай даяркі раёна, маленькі чырвоны сцяжок на кароценькім дрэўку. Дуброўскі.

2. Невялікі цыліндр з доўгай яркай стужкай, прызначаны для скідвання з самалётаў ці верталётаў данясенняў, карэспандэнцыі і пад. // Металічны дыск з малюнкам, адбіткам як сімвал чаго‑н. Вымпел на Месяцы.

[Гал. wimpel.]