вы́мерхацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Абл. Выгаладацца. [Алена Андрэю:] — Чаму ты не ясі? — Яшчэ не вымерхаўся. Чарнышэвіч. — Пачакай крыху, паспееш, вымерхалася вельмі; вось увойдуць у хату мама і будзем разам вячэраць. Гартны.
вы́мерці, ‑мра; зак.
1. Перамерці, не пакінуўшы патомства. Многія віды жывёл вымерлі яшчэ ў дагістарычную пару. // Загінуць ад недагляду. Вымер вулей пчол. // Перавесціся, знікнуць (пра расліны).
2. Абязлюдзець, апусцець у выніку смерці жыхароў.
вы́месіць, ‑мешу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.
Размінаючы, дабіцца патрэбнай якасці; замясіць. Вымесіць цеста, гліну.
вы́месці, ‑мету, ‑мецеш, ‑меце; ‑мецем, ‑мецеце; заг. вымеці; зак., каго-што.
Падмесці. Вымесці падлогу. Вымесці ток. // Падмятаючы, выдаліць, выкінуць. Вымесці смецце з хаты. // перан. Разм. Прымусіць выйсці, выбрацца адкуль‑н.; прагнаць, выгнаць. Вымесці гультая з брыгады. □ Прайшоў гэты віхор і праз душу: ён нечакана вымеў з хаты абодвух старэйшых сыноў. Брыль.
вы́месціся, ‑метуся, ‑мецешся, ‑мецецца; ‑мецемся, ‑мецецеся.
Зак. да вымятацца (у 1 знач.).
вы́мецены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вымесці.
вы́мешаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вымесіць.
вы́мешаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вымешаць.
вы́мешаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Добра перамяшаць. Вымешаць цэмент з пяском.
выме́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымешваць 1 — вымесіць.
выме́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымешваць 2 — вымешаць.
выме́швацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да вымешваць 1.
выме́швацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да вымешваць 2.