Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дакро́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дакройваць.

дакро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакроіць.

дакро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Крочачы, дасягнуць якога‑н. месца. Дакрочыць да вёскі.

дакруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. Кончыць круціцца. Дакруціліся апошнія танцавальныя пары.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закруціцца поўнасцю, да канца. Шруба дакруцілася.

3. Круцячыся, дасягнуць якога‑н. месца. Ваўчок дакруціўся да стала.

4. перан. Разм. Адмоўнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемных вынікаў. Хто, ажаніўшыся, круціцца, той да ліха дакруціцца. З нар.

дакруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.

1. Скончыць круціць, пракручваць што‑н. Дакруціць заверцень. Дакруціць дзірку.

2. Закруціць поўнасцю, да канца. Дакруціць кран. Дакруціць гайку.

дакру́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дакруціць.

дакру́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дакруціцца.

2. Зал. да дакручваць.

дакру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакруціць.

дакрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакрыць.

дакры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые; зак., што.

Скончыць крыць, накрыць да канца. Дакрыць будынкі. Дакрыць страху.