Verbum

выруша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырушыць.

вы́рушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак.

Разм. Адправіцца куды‑н., рушыць. Ёсць такое рашэнне: Алесю і Андрэю вырушыць у разведку. Брыль.

вырыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вырываць ​¹ — вырваць ​¹.

вырыва́цца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вырвацца.

2. Зал. да вырываць ​¹.

вырыва́цца ​², ‑аецца; незак.

Зал. да вырываць ​².

вырыва́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырваць ​¹.

вырыва́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырыць.

вы́рыгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. груб. Выблеваць, рыгаючы.

выры́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырыгаць.

вы́рыгнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да вырыгаць.

вы́рыжаць, ‑ае; зак.

Разм. Ад моцнага ўздзеяння сонца стаць рыжым. Пільчак быў простага суконца, І той весь вырыжаў ад сонца. Колас.

вырына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырынуць.