Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ф х ц ч ш я .

вымо́іна, ‑ы, ж.

Месца на зямлі, вымытае бягучай вадой. Дарога рудая, гліністая, ідзе на ўздым, раўчукі нарабілі на ёй глыбокія вымоіны. Навуменка. Лугавая шырокая сцежка пятляла між кустоў вербалозу і вясенніх паводкавых вымоін. Хомчанка.

вымо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымольваць — вымаліць.

вымо́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да вымольваць.

вымо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымаліць.

вымо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымотваць — выматаць.

вымо́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выматацца.

2. Зал. да вымотваць.

вымо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выматаць.

вымо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымочваць — вымачыць.

вымо́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вымачыцца.

2. Зал. да вымочваць.

вымо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымачыць.