даспадо́бы, прысл.
Падабаецца, падыходзіць, па густу. Усё тут даспадобы, Усё на лепшы густ: Сасонкі — небаскробы, Каліны нізкі куст. Матэвушаў. Твар жанчыны ўспыхнуў чырванню, відаць было, што ёй не даспадобы прыйшлося сказанае Сяргеем Іванавічам. Марціновіч.
даспа́цца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; зак.
Разм. Многа сплючы, праспаўшы, давесці сябе да якіх‑н. непрыемных вынікаў.
даспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.
Разм.
1. Праспаць дадаткова пэўны час, каб добра выспацца. Даць даспаць дзецям. □ І з партызанскай прыйдзеш славай, — Тады даспім і даядзім. Астрэйка.
2. Праспаць да якога‑н. часу. Даспаць да ўсходу сонца.
даспе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які даспеў, стаў спелым. Даспелае жыта. Даспелы яблык.
даспе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да даспяліць.
даспе́хі, ‑аў; адз. даспех, ‑а, м.
Баявое узбраенне, амуніцыя воіна ў старажытнасці. Воінскія даспехі. Рыцарскія даспехі. // Жарт., іран. Якія‑н. снасці, рэчы наогул. Дачакаўшыся суботы, я сабраў свае паляўнічыя даспехі, купіў білет на прыгарадны Мінск — Нухавічы і ўжо ў дзевяць гадзін вечара сядзеў з Антонам за сталом і вячэраў перад выхадам. Ляўданскі.
даспе́ць, ‑ее; зак.
Стаць зусім спелым. Слівы даспелі. Задума даспела. Ураджай даспеў. □ Чарэшні навісаюць млява, даспелі ўжо да чарнаты. Пысін.
даспрача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм.
1. Закончыць спрэчку (спрэчкі).
2. Доўга спрачаючыся, дайсці да непрыемных вынікаў. Даспрачаліся да бойкі.
даспява́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. даспяваць 2 — даспець.
даспява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Празмерна доўгім спяваннем давесці сябе да непрыемных вынікаў.