Verbum

дасмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., што.

Скончыць смактаць; высмактаць, сасмактаць да канца. Дасмактаць цукерку. □ Васіль заўважыў на сабе зайздрослівы позірк канакрада, які прасіў акурачак, але зрабіў выгляд, што не здагадваецца, дасмактаў цыгарку сам. Мележ.

дасма́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дасмаліць ​².

дасмалі́ць ​¹, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.

Пакрыць смалой да канца ці да якога‑н. месца. Дасмаліць човен.

дасмалі́ць ​², ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., каго-што.

Абсмаліць (агнём) да канца ці да якога‑н. месца. Дасмаліць парсюка.

дасма́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дасмальваць.

дасма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасмаліць ​².

дасмо́ктваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасмактаць.

дасмо́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дасмаліць ​¹.

дасмо́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дасмольваць.

дасмо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасмаліць ​¹.

даснава́ць, ‑сную, ‑снуеш, ‑снуе; ‑снуём, ‑снуяце; зак., што.

Скончыць снаванне; давесці снаванне чаго‑н. да канца ці да якога‑н. месца. Даснаваць кросны.