вымалёўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Рабіцца больш выразным. Не паспее добра сцямнець, як ужо на ўсходзе вымалёўваецца залаты пасак світанку, і адразу ж прачынаецца лясное птаства. Сабаленка. Чым бліжэй пад’язджаў кабрыялет, тым ясней вымалёўваўся двухпавярховы будынак з доўгім мезанінам і двума балконамі. Караткевіч. // Праясняцца ў свядомасці, рабіцца зразумелым; уяўляцца. І чым больш паглыбляўся Анатоль у кнігі, тым больш яскрава вымалёўвалася перад ім будучыня — камунізм. Асіпенка. А я не мог заснуць аж да самага світання: усё маё дзяцінства вымалёўвалася перада мной. Сабаленка.
2. Зал. да вымалёўваць.
вымалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вымалеваць.
вы́маліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Дамагчыся чаго‑н. настойлівай просьбай; выпрасіць. Вымаліць прабачэнне.
вымало́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымалочваць — вымалаціць.
вымало́чвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да вымалочваць.
вымало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вымалаціць.
вы́манежыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго.
Разм. Строга выхаваць, прывучыць да парадку, дысцыпліны; вымуштраваць. Выманежыць дзяцей. □ Антон так ужо быў выманежыў сваіх хлопцаў. Вітка.
вы́маніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
Разм.
1. Вабячы, прымусіць выйсці адкуль‑н. Выманіць драпежніка з нары. □ Дзеці кінуліся за ім, паспрабавалі выманіць яго адтуль, але кацянё натапырылася, зафыркала і выйсці не жадала. Васілевіч.
2. Набыць што‑н. хітрыкамі, падманам.
выма́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымаць — выняць.
вы́мантачаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вымантачыць.