Verbum

даскрэ́бваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даскрэбці.

даскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. даскроб, ‑скрэбла; зак., што.

Скончыць скрэбці. Даскрэбці бульбу.

даскрэ́бціся, ‑скрабуся, ‑скрабешся, ‑скрабецца; ‑скрабёмся, ‑скрабяцеся; пр. даскробся, ‑скрэблася; зак.

Разм. Скрабучы, дасягнуць якога‑н. месца.

даскуба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даскубці.

даску́бваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даскубці.

даску́бены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даскубці.

даску́бці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑бяце; пр. даскуб, ‑ла; зак., што.

Скончыць скубці, абскубваць што‑н.

дасла́ны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даслаць ​¹.

дасла́ны ​², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даслаць ​².

дасла́цца, дашлюся, дашлешся, дашлецца; дашлёмся, дашляцеся; зак.

Разм. (звычайна з адмоўем). Паслаць каго‑н. не адразу, а пасля настойлівых намаганняў. Санлівага не дабудзішся, лянівага не дашлешся. Прыказка.

дасла́ць ​¹, дашлю, дашлеш, дашле; дашлём, дашляце; зак., каго-што.

1. Паслаць, выслаць недасланае. Даслаць пераводам астатнюю частку грошай.

2. Прасунуць, падаць (патрон, снарад і пад.) у пэўнае месца. Даслаць патрон у патроннік.

3. Разм. Паслаць што‑н. для перадачы, уручэння каму‑н.; прыслаць. Даслаць цыркуляр. Даслаць пісьмо. // Накіраваць каго‑н. куды‑н. з якой‑н. мэтай. Цяжка было б [Баніфацыю], каб Мікалайчык не даслаў дапамогу ў асобе нейкага Смілгі. Чарнышэвіч. [Анісім] доўга угаворваў .. [Веру] супакоіцца, абяцаў у самы бліжэйшы час даслаць сватоў. Сачанка.

дасла́ць ​², ‑сцялю, ‑сцелеш, ‑сцеле; зак., што.

Скончыць слаць; паслаць да канца ці да якога‑н. месца. Даслаць лён.