Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

даскана́ласць, ‑і, ж.

Найвышэйшая ступень і паўната дадатных якасцей; узорнасць, беззаганнасць, бездакорнасць. Верх дасканаласці. У дасканаласці авалодаць прафесіяй.

даскана́лы, ‑ая, ‑ае.

Які характарызуецца найвышэйшай ступенню і паўнатой дадатных якасцей; узорны, беззаганны, бездакорны. Дасканалая тэхніка. Дасканалая паэтычная форма.

дасква́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да даскварыцца.

2. Зал. да даскварваць.

дасква́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даскварыць.

дасква́рыцца, ‑рыцца; зак.

Скварачыся, стаць гатовым. Сала даскварылася.

дасква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Скварачы, давесці да гатоўнасці. Даскварыць сала.

даско́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; заг. даскоч; зак.

1. Скочыўшы, дасягнуць якога‑н. месца. Даскочыць да плота. □ Тут буланы конь як скокнуў з разгону, дык, можа, на які локаць усяго і не даскочыў да царэўны. Якімовіч.

2. Разм. Спяшаючыся, дабегчы, дамчацца да якога‑н. месца. Адсюль ужо разам на ўвесь ход сваіх коней паімчаліся .. [мужчыны] і праз хвілін дзесяць даскочылі да лесу. Чорны.

даскраба́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да даскрабаць.

даскраба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даскрэбці.

даскрэ́бвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да даскрэбваць.