Verbum

дасвідрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Разм. Свідруючы, дасягнуць якога‑н. месца, дабрацца да чаго‑н. — Да вайны я выпытаў у газетах, што на Палессі інжынеры да солі дасвідраваліся. Паслядовіч.

дасвідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Скончыць свідраваць; давесці свідраванне чаго‑н. да канца ці да якога‑н. месца. Дасвідраваць дзірку.

дасвідро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дасвідравацца.

2. Зал. да дасвідроўваць.

дасвідро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасвідраваць.

дасвіста́цца, ‑свішчуся, ‑свішчашся, ‑свішчацца; зак.

Разм.

1. Свістам прымусіць каго‑н. адазвацца, адгукнуцца.

2. Свішчучы доўгі час, дайсці да непрыемных вынікаў. — Ну што, дасвістаўся? — здзекліва спытаў Толік, калі ўсе выйшлі. — За цябе чуць штрафу не заплацілі. Няхай.

дасвяткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Дакончыць святкаванне чаго‑н. Дасвяткаваць свята.

дасе́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да даседзецца, дасядзецца.

дасе́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даседзець, дасядзець.

дасе́дзецца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца і дасядзе́цца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм.

1. Тое, што і даседзець, дасядзець.

2. Прасядзеўшы, прабыўшы доўга дзе‑н., наклікаць на сябе якія‑н. непрыемнасці, бяду. — Я ўжо даўно думаю — што мне рабіць, — загаварыў Валодзя. — Так можна даседзецца да таго, што нехта прыйдзе, возьме мяне і ў палон да немцаў завядзе. Арабей.

дасе́дзець, ‑седжу, ‑седзіш, ‑садзіць і дасядзе́ць, ‑сяджу, ‑сядзіш, ‑сядзіць; зак.

Прасядзець, прабыць да якога‑н. часу. Даседзець да канца лекцыі. Даседзець на спектаклі да канца.