Verbum

даспява́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. даспяваць ​² — даспець.

даспява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Празмерна доўгім спяваннем давесці сябе да непрыемных вынікаў.

даспява́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае, зак., што.

Скончыць спяванне чаго‑н.; даспяваць да пэўнага месца, часткі. Даспяваць песню.

даспява́ць ​², ‑ае.

Незак. да даспець.

даспялі́ць, ‑спялю, ‑спеліш, ‑спаліць; зак., што.

Даць магчымасць даспець, зрабіць спелым. Даспяліць памідоры.

дастава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даставаць — дастаць.

дастава́цца, ‑стаюся, ‑стаешся, ‑стаецца; ‑стаёмся, ‑стаяцеся; незак.

1. Незак. да дастацца.

2. Зал. да даставаць.

дастава́ць, ‑стаю, ‑стаеш, ‑стае; ‑стаём, ‑стаяце.

Незак. да дастаць.

даста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., каго-што і чаго.

Прынесці, прывезці, даслаць куды‑н. Даставіць тавары ў магазін. Даставіць пасажыраў на вакзал. □ І кабан і воўк — каштоўны здабытак. З воўка можна злупіць [ш]куру, а кабана разабраць і даставіць дадому. Колас. Стала боязна не цемнаты — Весткі трэба даставіць у часць, І прайсці праз варожы тыл. Прануза.

дастасава́льнасць, ‑і, ж.

Магчымасць прымянення, прывядзення ў адпаведнасць з чым‑н. Дастасавальнасць тэорыі да практыкі.

дастасава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можна прымяніць, прывесці ў адпаведнасць з чым‑н.