Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакаціць (у 1 знач.).

дако́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дакасіць.

дако́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дакасіцца.

2. Зал. да дакошваць.

дако́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакасіць.

дакрана́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакранацца — дакрануцца.

дакрана́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да дакрануцца.

дакрану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Крануць каго‑, што‑н., даткнуцца да каго‑, чаго‑н. Мікуць дакрануўся рукою да халоднага металу, пагладзіў лапчастае шырокае кола. Чорны. Сяргей заснуў адразу, як толькі дакрануўся галавой да падушкі. Шахавец. // (звычайна з адмоўем). Паспытаць, паспрабаваць чаго‑н. [Людзі] папрасілі пераапрануцца, надта спяшаліся, нават не дакрануліся да матчынага пачастунку. Мікуліч. Канстанцін Міхайлавіч амаль не дакрануўся да вячэры. Лужанін.

дакрасава́ць, ‑суе; зак.

Скончыць красаваць; адкрасаваць. Дакрасавала жыта.

дакрасо́ўваць, ‑ае.

Незак. да дакрасаваць.

дакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

Закончыць кройку чаго‑н. Дакроіць сукенку.