Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

выліча́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да вылічаць.

выліча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вылічыць.

вылі́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да вылічваць.

вылі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вылічыць.

вы́лічыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

1. Знайсці шляхам вылічэння; вызначыць. Вылічыць агульны назоўнік дробаў.

2. Утрымаць пэўную суму пры выдачы грошай, недаплаціць за што‑н. Вылічыць з зарплаты.

вылічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вылічваць — вылічыць.

2. Тое, што вылічана, вылік.

выло́мліванне, ‑я, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выломліваць — выламаць.

выло́млівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выламацца.

2. Зал. да выломліваць.

выло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выламаць.

выло́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вылоўліваць — вылавіць.