Verbum

вы́лівак, ‑ліўка, м.

Яйцо, знесенае без шкарлупіны.

выліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выліваць — выліць (у 1 знач.).

выліва́ны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены ліццём, адліты з плаўкага рэчыва.

выліва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выліцца.

2. Зал. да выліваць.

выліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выліць.

вы́лізаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вылізаць.

2. перан.; у знач. прым. Франтаваты, прылізаны.

вы́лізацца, ‑ліжацца; зак.

1. Абмыць, прыгладзіць, ачысціць сябе лізаннем (пра жывёл).

2. перан. Выфранціцца, прылізацца.

вы́лізаць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

1. Падбіраючы языком, з’есці тое, што засталося на дне і сценках пасудзіны. Вылізаць рэшткі ежы. // Ачысціць лізаннем. Вылізаць талерку.

2. Абмыць, прыгладзіць лізаннем. Вылізаць шэрсць языком. // перан. Часта датыкаючыся, абдаючы вадою, выгладзіць. Хвалі вылізалі бераг.

вылі́звацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вылізацца.

2. Зал. да вылізваць.

вылі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вылізаць.