Verbum

яднанне, ✂, н.

1. гл. яднацца, -ць.

2. Цесная сувязь, якая прыводзіць да адзінства, згуртаванасці.

яднацца, ✂; незак.

1. Злучацца, збліжацца, утвараючы адзінае цэлае.

   • Дзве брыгады яднаюцца.

2. Аб’ядноўвацца, згуртоўвацца для агульных дзеянняў.

   • Народы ядналіся ў барацьбе з агульным ворагам.

3. Уступіць у блізкія, сяброўскія адносіны, падтрымліваць сувязь з кім-н.

   • Суседзі яднаюцца.

|| наз. яднанне, ✂.

яднаць, ✂; незак.

1. Злучаць, звязваць што-н. з чым-н. пэўным чынам.

   • Я. рэкі каналам.

2. Злучаць, збліжаць каго-, што-н. з кім-, чым-н., утвараючы адзінае цэлае; змяшчаць, аб’ядноўваць у сабе.

   • Дружная праца, узаемная павага і выручка ядналі сям’ю.
   • Творы пісьменніка яднаюць у сабе нацыянальныя і інтэрнацыянальныя матывы.

3. Аб’ядноўваць, згуртоўваць для дружных агульных дзеянняў.

   • Рабочы камітэт яднае людзей розных спецыяльнасцей.

4. Ствараць паміж кім-н. блізкія, сяброўскія адносіны, падтрымліваць цесную сувязь.

   • Нас яднаюць агульныя інтарэсы.

|| наз. яднанне, ✂.