Verbum

яда, ✂, ж.

1. гл. есці.

2. Тое, што і ежа.

   • Хлеб ды вада — маладзецкая я. (прыказка).

ядавіты, ✂.

1. Які з’яўляецца ядам (у 1 знач.), які выклікае атручэнне.

   • Ядавітыя рэчывы.
   • Я. грыб.
   • Я. газ.

2. перан. Зласлівы, з’едлівы.

   • Ядавітая іронія.
   • Я. чалавек.
   • Ядавіта (прысл.) сказаць.

3. Пра колер, пах: непрыемны, рэзкі (разм.).

|| наз. ядавітасць, ✂.

ядахімікаты, ✂, м.

Ядавітыя рэчывы, якія прымяняюцца для барацьбы з пустазеллем, са шкоднікамі сельскагаспадарчых раслін.

|| прым. ядахімікатны, ✂.