Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ячаства, , н. (разм. іран.).

Бесцырымоннае высоўванне на першы план самога сябе, свайго «я» як праяўленне эгаізму.

ячмень1, , м.

Расліна сямейства злакавых, звычайна яравы.

|| прым. ячменны, і ячны, .

  • Ячменная (і ячная) мука.

ячмень2, , м.

Гнойнае запаленне тлушчавых залоз павек.

ячнішча, , н.

Поле, з якога сабралі ячмень ​1.

ячэісты, .

З мноствам ячэек (у 1 знач.), наздраваты.

  • Я. бетон.

|| наз. ячэістасць, .

ячэйка, , ж.

  1. Паглыбленне, дзірачка і пад. (у цэлай сістэме падобных).

    • Ячэйка сотаў.
  2. Невялікая арганізацыйная група, дробная адзінка, якая ўваходзіць у склад якога-н. аб’яднання або грамадскай арганізацыі.

    • Сям’я — пярвічная я. грамадства.
    • Падпольная я.
  3. Старая назва пярвічнай партарганізацыі.

    • Бюро ячэйкі.
  4. Невялікі акоп для аднаго стралка (спец.).

    • Агнявая я.

|| прым. ячэйкавы, .