Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

б в г д е з й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш

ява, ✂, ж.

Тое, што сапраўды існуе або існавала; рэальнасць, рэчаіснасць, а не сон ці мара.

Мара стала явай.

явар, ✂, м.

Дрэва сямейства кляновых; белы клён.
-у, толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. яваравы, ✂.

явачны, ✂.

Які мае адносіны да яўкі (у 1 знач.).
- Явачныя дні.
Які мае адносіны да яўкі (у 2 знач.).
- Явачная кватэра.

◊

Явачным парадкам — без папярэдняй згоды, дазволу.

Усяліцца ў дом явачным парадкам.

явіцца, ✂; зак. (разм.).

Прыйсці куды-н., з’явіцца дзе-н.

Я. ў суд.

|| незак. яўляцца, ✂.

|| наз. яўка, ✂.