Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ял, , м.

Рабочая і вучэбная карабельная шлюпка, кароткая і шырокая, аднамачтавая, якая мае ад адной да трох пар вёсел.

ялавасць, , ж.

Часовая адсутнасць прыплоду ў самак сельскагаспадарчых жывёл (пераважна кароў).

ялавець, ; незак.

  1. Заставацца ў стане ялаўкі.

  2. Ляжаць аблогай, не апрацоўвацца (пра зямлю, глебу).

ялавіна, , ж.

Зямля, не араная некалькі гадоў запар, аблога.

|| прым. ялавінны, .

ялавіца, , ж.

Ялавая карова.

ялавічына, , ж.

Мяса каровы як ежа.

|| прым. ялавічны, .

ялавы, .

  1. Пра самак сельскагаспадарчых жывёл: бясплодны, неаплоднены.

    • Ялавая карова.
  2. Пра скуру і вырабы з яе; са скуры маладой каровы.

    • Ялавыя боты.

|| наз. ялавасць, .

ялаўка, , ж.

Тое, што і ялавіца.

ялей, , м.

Аліўкавы алей, які выкарыстоўваецца ў царкоўным ужытку.

|| прым. ялейны, .

ялік, , м.

Невялікая шлюпка з адной ці дзвюма парамі вёсел.

|| прым. ялікавы, і ялічны, .