Verbum

яга, ✂, ж.

У казках: баба-яга.

ягада, ✂, ж.

Невялікі сакавіты плод кустовых і травяністых раслін.

• Ягады малін.
• Аднаго поля ягады (перан. зусім свой па духу, паводзінах чалавек; разм., звычайна неадабр.).

|| памянш. ягадка, ✂.

|| прым. ягадны, ✂.

• Я. год.

ягадзіца, ✂, ж.

1. Задняя мясістая частка тулава чалавека, сядалішча.

2. Палавіна гэтай часткі тулава ў форме паўшар’я.

|| прым. ягадзічны, ✂.

ягаднік, ✂, м.

1. Месца, дзе растуць і разводзяцца ягады.

2. Той, хто збірае або любіць збіраць ягады (разм.).

|| ж. ягадніца, ✂.

|| прым. ягаднікавы, ✂.

ягамосць, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (уст.).

Форма звароту да каго-н.; пан, васпан.

• Сядайце за стол, ягамосці.

ягдташ, ✂, м.

Паляўнічая сумка для дзічыны.

ягель, ✂, м.

Род лішайніку ў выглядзе маленькіх шэрых кусцікаў, якія растуць у тундры і на тарфяных балотах, так зв. аленевы мох.

|| прым. ягельны, ✂.

• Ягельнае покрыва.
• Ягельная тундра.

ягніцца, ✂; незак.

Пра авечку: нараджаць ягня, каціцца ​².

|| зак. аягніцца, ✂.

|| наз. ягненне, ✂.

ягня, ✂ і ягнё, ✂, н.

Дзіцяня авечкі.

|| прым. ягнячы, ✂.

яго, займ.

1. гл. ён.

2. займ. прынал. Які належыць яму.

   • Яго сям’я.