Verbum

яд, ✂, м.

1. Рэчыва, здольнае выклікаць атручэнне, смерць.

   • Смяротны яд.
   • Пчаліны яд.
   • Яд сумненняў (перан.).

2. перан. Злосць, з’едлівасць.

   • Кожны гад мае свой яд (прыказка).

яда, ✂, ж.

1. гл. есці.

2. Тое, што і ежа.

   • Хлеб ды вада — маладзецкая я. (прыказка).

ядавіты, ✂.

1. Які з’яўляецца ядам (у 1 знач.), які выклікае атручэнне.

   • Ядавітыя рэчывы.
   • Я. грыб.
   • Я. газ.

2. перан. Зласлівы, з’едлівы.

   • Ядавітая іронія.
   • Я. чалавек.
   • Ядавіта (прысл.) сказаць.

3. Пра колер, пах: непрыемны, рэзкі (разм.).

|| наз. ядавітасць, ✂.

ядахімікаты, ✂, м.

Ядавітыя рэчывы, якія прымяняюцца для барацьбы з пустазеллем, са шкоднікамі сельскагаспадарчых раслін.

|| прым. ядахімікатны, ✂.

ядзерка, ✂, н.

1. гл. ядро.

2. Шарападобнае цельца ўнутры ядра клеткі (спец.).

ядзерны, ✂.

1. гл. ядро.

2. Які мае адносіны да працэсаў, што адбываюцца ў атамным ядры, да іх вывучэння і выкарыстання.

   • Я. рэактар.
   • Ядзернае выпрамяненне.
   • Ядзерная зброя.
   • Ядзерная фізіка.
   • Ядзерная рэакцыя (рэакцыя пераўтварэння ядзер атамаў пры іх узаемадзеянні адзін з другім).

3. Які мае адносіны да ядзернай зброі, да валодання такой зброяй.

   • Ядзерныя запасы.
   • Ядзерныя краіны.

ядзершчык, ✂, м. (разм.).

Спецыяліст па ядзернай фізіцы.

ядловец, ✂, м.

Хваёвы куст, радзей дрэва сямейства кіпарысавых.

|| прым. ядлаўцовы, ✂ і ядлоўцавы, ✂.

яднанне, ✂, н.

1. гл. яднацца, -ць.

2. Цесная сувязь, якая прыводзіць да адзінства, згуртаванасці.

яднацца, ✂; незак.

1. Злучацца, збліжацца, утвараючы адзінае цэлае.

   • Дзве брыгады яднаюцца.

2. Аб’ядноўвацца, згуртоўвацца для агульных дзеянняў.

   • Народы ядналіся ў барацьбе з агульным ворагам.

3. Уступіць у блізкія, сяброўскія адносіны, падтрымліваць сувязь з кім-н.

   • Суседзі яднаюцца.

|| наз. яднанне, ✂.