Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдезйклмнпрстўфхцчш
кнр

яўка, ✂, ж.

  1. гл. явіцца.

  2. Месца, дзе адбываюцца канспіратыўныя сустрэчы, а таксама сама сустрэча або ўмоўны знак пры сустрэчы.

    • Ведаць яўку.
    • Даць каму-н. яўку.

яўны, ✂.

  1. Не скрыты, адкрыты,

    • Я. вораг.

  2. Зусім відавочны.

    • Яўнае парушэнне закона.
    • Ён яўна (прысл.) памыляецца.

|| наз. яўнасць, ✂.

яўрэі, ✂, м.

  1. Агульная этнічная назва народа, што гістарычна ўзыходзіць да старажытных семіцкіх плямёнаў (старажытных яўрэяў) і жыве цяпер у розных краінах свету агульным жыццём з астатнім насельніцтвам гэтых краін.

  2. Асноўнае насельніцтва дзяржавы Ізраіль.

|| ж. яўрэйка, ✂.

|| прым. яўрэйскі, ✂.