яўка, ✂, ж.

  1. гл. явіцца.

  2. Месца, дзе адбываюцца канспіратыўныя сустрэчы, а таксама сама сустрэча або ўмоўны знак пры сустрэчы.

    • Ведаць яўку.
    • Даць каму-н. яўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)