Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

яга, , ж.

У казках: баба-яга.

ягада, , ж.

Невялікі сакавіты плод кустовых і травяністых раслін.

  • Ягады малін.
  • Аднаго поля ягады (перан. зусім свой па духу, паводзінах чалавек; разм., звычайна неадабр.).

|| памянш. ягадка, .

|| прым. ягадны, .

  • Я. год.

ягадзіца, , ж.

  1. Задняя мясістая частка тулава чалавека, сядалішча.

  2. Палавіна гэтай часткі тулава ў форме паўшар’я.

|| прым. ягадзічны, .

ягаднік, , м.

  1. Месца, дзе растуць і разводзяцца ягады.

  2. Той, хто збірае або любіць збіраць ягады (разм.).

|| ж. ягадніца, .

|| прым. ягаднікавы, .

ягамосць, , м.; , ж., (уст.).

Форма звароту да каго-н.; пан, васпан.

  • Сядайце за стол, ягамосці.