Verbum

шляга, ✂, ж.

Прылада, ударамі якой трамбуюць, ушчыльняюць глебу, а таксама выраўноўваюць паверхню.

шлягер, ✂, м.

Модная папулярная эстрадная песня, мелодыя.

шляк, ✂, м.

Палоска па краі тканіны іншага колеру або іншага ўзору.

• Абрус з сінім шлякам.

|| памянш. шлячок, ✂.

|| прым. шлячковы, ✂.

|| прым. шляковы, ✂.

шлях, ✂, м.

1. Тое, што і дарога (у 1 знач.).

   • Шырокі ш.
   • Ш. у гарах.
   • Жыццёвы ш. (перан. жыццё).
   • Праводзіць каго-н, у апошні ш. (перан. хаваць; высок.).
   • Стаяць на шляху чыім або ў каго (таксама перан. служыць перашкодай каму-н.).
   • Быць на шляху да чаго-н. (таксама перан. набліжацца да чаго-н.).
   • Іх шляхі разышліся (перан. яны рассталіся).

2. Месца, лінія ў прасторы, дзе адбываецца рух, перамяшчэнне.

   • Паветраны ш.
   • Чыгуначны ш.
   • Шляхі зносін.
   • Дыхальныя шляхі (органы дыхання).

3. Падарожжа, перамяшчэнне куды-н.

   • Небяспечны ш.
   • Ш. праз балота.

4. Напрамак, маршрут.

   • Збіцца са шляху.
   • Правільны ш. развіцця.
   • Кружным шляхам.

5. перан. Напрамак дзейнасці, развіцця чаго-н., спосаб дзеяння.

   • Накіраваць на правільны ш.
   • Мірным шляхам.

шляхам, прыназ.

Пры дапамозе чаго-н.

• Перападрыхтоўка кадраў ш. арганізацыі курсаў.

шляхаправод, ✂, м.

Мост цераз другі шлях на месцы перакрыжавання дзвюх дарог.

|| прым. шляхаправодны, ✂.

шляхетнасць, ✂, ж.

1. гл. шляхетны.

2. Прыналежнасць да дваранскага саслоўя (уст.).

шляхетны, ✂ (уст.).

1. Дваранскі, дваранскага паходжання.

2. Высакародны, з вялікім пачуццём годнасці; які адпавядае існуючым нормам маралі: выхаваны, сумленны.

   • Ш. тон.
   • Ш. ўчынак.
   • Шляхетная дзяўчына.

|| наз. шляхетнасць, ✂.

• У яго паводзінах адчувалася ш.

шляхта, ✂ і шляхецтва, ✂, н.

У 13 — пачатку 20 стст. у Польшчы, Літве і на Беларусі: дробнапамеснае дваранства.

|| прым. шляхецкі, ✂ і шляхечы, ✂.

• Шляхецкае саслоўе.
• Шляхечыя засценкі.

шляхціц, ✂, м.

Асобны прадстаўнік шляхты, дробнапамесны дваранін.

|| ж. шляхцянка, ✂.